Lema de Zorn

O lema de Zorn pódese usar para mostrar que cada gráfico conectado ten unha árbore de expansión. O conxunto de todos os subgrafos que son árbores ordénase por inclusión, e a unión dunha cadea é un elemento maiorante. O lema de Zorn di que debe existir unha árbore máximal, que é unha árbore de expansión xa que o grafo está conectado. [1] O lema de Zorn non é necesario para os grafos finitos, como o que se mostra aquí.

O lema de Zorn, tamén coñecido como lema de Kuratowski–Zorn, é unha proposición da teoría de conxuntos. Afirma que un conxunto parcialmente ordenado que contén elementos maiorantes para cada cadea (é dicir, cada subconxunto totalmente ordenado) contén necesariamente polo menos un elemento maximal.

O lema foi probado (asumindo o axioma de elección) por Kazimierz Kuratowski en 1922 e de forma independente por Max Zorn en 1935. [2] Ocorre nas demostracións de varios teoremas de importancia crucial, por exemplo o teorema de Hahn-Banach na análise funcional, o teorema de que todo espazo vectorial ten unha base, [3] o teorema de Tychonoff en topoloxía que indica que todo produto de espazos compactos é compacto e os teoremas da álxebra abstracta de que nun anel con identidade todo ideal propio está contido nun ideal maximal e que cada corpo ten un pechamento alxébrico. [4]

  1. Serre, Jean-Pierre (2003). Trees. Springer Monographs in Mathematics. Springer. p. 23. 
  2. Moore 2013, p. 168
  3. Wilansky, Albert (1964). Functional Analysis. Blaisdell. p. 23. 
  4. Jeach, Thomas (2008). The Axiom of Choice. Dover Publications. p. 23. 

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search